KALENDARIUM ŻYCIA O. PAPCZYŃSKIEGO
1631 | - 18 maja |
przychodzi na świat w Podegrodziu z rodziców: ojca Tomasza Papki, matki Zofii z domu Tacikowska | |
1640-43 |
pobiera naukę gramatyki w szkole parafialnej w Podegrodziu, którą w 1643 kończy w zakresie I klasy (infima) |
1643 |
kontynuuje szkołę w Nowym Sączu w zakresie II klasy gramatyki (media) |
1646 |
przez kilka tygodni kontynuuje naukę w kolegium jezuitów w Jarosławiu |
1646-49 |
udaje się do kolegium jezuitów we Lwowie, gdzie nie zostaje przyjęty; zarobkowo podejmuje korepetycje, a z czasem zapada na ciężką chorobę; cudownie uleczony w 1649, wraca do Podegrodzia |
1649-50 |
pobiera naukę w kolegium pijarów w Podolińcu i kończy III klasę gramatyki (suprema) |
1650-51 |
kształci się w kolegium jezuitów we Lwowie, gdzie kończy poetykę i rozpoczyna retorykę; opuszcza jednak miasto na skutek wojny |
1652-54 |
kontynuuje naukę w kolegium jezuitów w Rawie Mazowieckiej, gdzie ukończył retoryk i zarazem szkołę średnią oraz odbył 2 lata studiów filozoficznych Okres pijarski |
1654 | - 2 lipca |
wstępuje do nowicjatu pijarów w Podolińcu (Słowacja) | |
1655 |
w drugim roku nowicjatu studiuje teologię u Franciszkanów Reformatów w Warszawie |
1656 | - 22 lipca |
składa pierwsze śluby proste w zakonie pijarów | |
1658-60 |
naucza retoryki w kolegium pijarów w Podolińcu |
1661 | - 12 marca |
w Brzozowie k. Rzeszowa otrzymuje święcenia kapłańskie z rąk biskupa przemyskiego Stanisława Tarnowskiego | |
1660-62 |
naucza retoryki w kolegium pijarów w Rzeszowie |
1663-67 |
w Warszawie jest nauczycielem, kaznodzieją, spowiednikiem, moderatorem bractwa Matki Bożej Łaskawej, prefektem w kolegium, dwukrotnie czasowym zastępcą rektora w domu zakonnym |
1667 | - 27 września |
na wezwanie przełożonego generalnego udaje się do Rzymu | |
1668 |
z Rzymu zostaje wysłany przez generała do Nikolsburga (Mikulov, Czechy) |
1669 |
we wrześniu udaje się do rezydencji pijarów na Kazimierzu w Krakowie |
1670 |
w styczniu zostaje uwięziony najpierw w domu zakonnym w Podolińcu, a później w Prievidzy (Słowacja); po 3 miesiącach 22 marca zwolniony, wraca na Kazimierz i oddaje się pod opiekę biskupa Założyciel Zakonu Marianów |
1670 | - 11 grudnia |
z rąk wiceprowincjała M. Krausa otrzymuje dyspensę papieską i odchodzi od pijarów, jednocześnie w obecności tych samych osób dokonuje aktu Oblatio z zamiarem założenia Zakonu Marianów od Niepokalanego Poczęcia NMP | |
1671-73 |
jest kapelanem u Karskich w Luboczy; tu przywdziewa biały habit |
1673 |
za radą o. Franciszka Wilgi, kameduły, i za zgodą biskupa ordynariusza Stefana Wierzbowskiego, o. Papczyński przybywa 30 września do Puszczy Korabiewskiej, gdzie zostaje przełożonym wspólnoty pustelników; bp Jacek Święcicki, archidiakon i oficjał warszawski, podczas wizytacji 24 października zatwierdza dekretem pierwszy klasztor Zakonu Marianów |
1677 |
aprobata fundacji instytutu Księży Eremitów Marianów w Puszczy Korabiewskiej przez Sejm Rzeczypospolitej |
1677 |
marianie otrzymują “Wieczernik Pański” w Nowej Jerozolimie (Góra Kalwaria), dokąd bp Stefan Wierzbowski przenosi o. S. Papczyńskiego z Puszczy Mariańskiej |
1679 | - 21 kwietnia |
kanoniczna erekcja Zakonu Marianów przez bpa Stefana Wierzbowskiego w Nowej Jerozolimie | |
1684 |
w czerwcu Załoyciel zwołuje w Puszczy Korabiewskiej pierwszą kapitułę generalną |
1690 |
udaje się do Rzymu w celu uzyskania aprobaty papieskiej dla mariańskiego instytutu, choruje i powraca, nie osiągnąwszy celu |
1698 |
jesienią wysyła do Rzymu o. Joachima Kozłowskiego w celu uzyskania aprobaty papieskiej dla mariańskiego instytutu |
1699 | - 21 września |
uzyskanie aprobaty Zakonu Marianów przez Stolicę Apostolską, które po przyjęciu “Reguły Dziesięciu Cnót NMP” i agregację do zakonu Braci Mniejszych staje się zakonem o ślubach uroczystych | |
1699 | - 15 października |
objęcie trzeciej fundacji – w Goźlinie | |
1699 |
Innocenty XII wysyła list (breve) do nuncjusza apostolskiego w Rzeczypospolitej nakazujący mu przyjęcie ślubów od marianów |
1701 | - 6 czerwca |
Założyciel składa uroczyste śluby na ręce nuncjusza apostolskiego Franciszka Pignatellego w Warszawie; 5 lipca przyjmuje profesję zakonną swoich współbraci w Wieczerniku | |
1701 | - 17 września |
o. S. Papczyński umiera w Górze Kalwarii, gdzie też w kościele “Wieczerzy Pańskiej” zostaje pochowany |